Uszczelnianie przerw roboczych podczas betonowania
Przerwy robocze w betonowaniu są nieodłącznym elementem procesu budowlanego, które mogą wpłynąć na jakość i trwałość betonu. W artykule przedstawimy, jak właściwie zarządzać przerwami roboczymi, jak uniknąć ich negatywnego wpływu na konstrukcję, oraz jak zastosować metody naprawcze i uszczelniające.
Przerwy robocze
Przerwa robocza odstęp pomiędzy zakończeniem betonowania jednej partii mieszanki betonowej a rozpoczęciem betonowania kolejnej partii. Przerwy robocze mogą wystąpić z różnych przyczyn, takich jak nieprzewidziane okoliczności, problemy z dostawą betonu, zmiana warunków pogodowych czy awaria sprzętu. Przerwy robocze mogą wpłynąć na jakość betonu, szczególnie w przypadku, gdy czas przerwy jest zbyt długi. Wówczas beton może zacząć twardnieć, co może prowadzić do osłabienia spójności i wytrzymałości końcowego produktu. Dlatego ważne jest, aby kontrolować czas przerw roboczych oraz starać się je minimalizować.
Aby uniknąć negatywnych skutków przerw roboczych, należy przestrzegać kilku zasad. Po pierwsze, ważne jest dokładne planowanie procesu betonowania, uwzględniające dostępność betonu, warunki pogodowe oraz inne czynniki mogące wpłynąć na przerwy w pracy. Po drugie, warto monitorować i kontrolować przerwy robocze, aby szybko reagować na ewentualne problemy i ograniczać ich wpływ na jakość betonu. W przypadku długotrwałych przerw roboczych istnieje kilka sposobów na ich zminimalizowanie. Jednym z nich jest zastosowanie specjalnych dodatków chemicznych, które opóźniają proces twardnienia betonu, takich jak plastifikatory czy superplastifikatory. Innym rozwiązaniem jest zastosowanie betonu samozagęszczalnego, który charakteryzuje się lepszą zdolnością do wypełnienia przestrzeni i zacierania granic między partiami betonu. Jeśli jednak przerwa robocza była nieunikniona, a twardniejący beton jest już problemem, można zastosować techniki naprawy, takie jak zastosowanie warstwy łączącej na bazie żywic epoksydowych, które umożliwiają dociągnięcie kolejnej partii betonu do już utwardzonej powierzchni.
Gdzie wykonywać przerwy robocze? – Praktyczne wskazówki
Powierzchnia betonu na przerwie roboczej powinna być umiejscowiona prostopadle do kierunku tzw. naprężeń głównych, zazwyczaj pod kątem zbliżonym do 45°. W przypadku belek i słupów odnosi się to do ich osi, podczas gdy w przypadku przerw roboczych w betonowaniu ścian, należy stosować kierunek prostopadły do ich powierzchni.
Przed betonowaniem w miejscu przerwy roboczej, obszar ten należy odpowiednio przygotować, aby zagwarantować skuteczne połączenie starego betonu z nowym. Powierzchnię stwardniałego betonu trzeba oczyścić z wszelkich odłamków i przemyć wodą. Następnie konieczne jest usunięcie nadmiaru wody przed wylaniem nowej zaprawy betonowej. Dodatkowo miejsce styku powinno być zabezpieczone specjalnym preparatem o właściwościach łączących.
Kształt powierzchni betonu w miejscu przerwy roboczej dla konstrukcji o wysokim stopniu złożoności powinien być uzgodniony z Inżynierem Projektu. Ponadto, czas pomiędzy nakładaniem kolejnych warstw betonu z uwzględnieniem przerw roboczych należy skonsultować z nadzorem technicznym. Kwestia ta zależy w dużej mierze od warunków atmosferycznych i temperatury otoczenia, ale także od innych czynników wpływających na jakość wykonanej konstrukcji.
Materiały do uszczelniania przerw roboczych i przerw dylatacyjnych
W budownictwie niezbędne jest zastosowanie technologii zapewniających ochronę przerw roboczych i dylatacji przed szkodliwym działaniem wody. Obecnie istnieje wiele metod profesjonalnego uszczelniania tego typu newralgicznych stref w konstrukcjach.
Systemy iniekcyjne
Jednym z rozwiązań jest użycie tzw. węży iniekcyjnych w połączeniu z żywicami, które współdziałając ze sobą, efektywnie uszczelniają powstałe przerwy robocze. Ten system umożliwia elastyczne, pracujące i uciągające łączenie przerw roboczych, co przekłada się na uszczelnienie i ważny element przenoszenia naprężeń. Wąż iniekcyjny montuje się również równolegle do stosowanych taśm, sznurów i gum pęczniejących. Podczas uszczelniania dylatacji stosuje się także blachy dylatacyjne, szczególnie gdy wymagane jest uszczelnienie w późniejszym czasie.
Sznury bentonitowe
Uszczelnianie przerw roboczych za pomocą sznurów bentonitowych odbywa się na stykach konstrukcji. Taśma bentonitowa produkowana jest z wysokiej jakości mieszanki gumy i bentonitu, zawierającej ponad 85% bentonitu. W kontakcie z wodą sznur pęcznieje, zwiększając swoją objętość i wypełniając szczeliny oraz nierówności na powierzchni betonu.
Sznury polimerowe
Polimerowe gumy pęczniejące są stabilne i charakteryzują się szerokim zakresem zastosowań. Oprócz efektywnego uszczelniania przerw roboczych, używa się ich również do łączenia prefabrykowanych elementów czy uszczelniania dylatacji.
Taśmy dylatacyjne
Taśmy dylatacyjne wykonane są termoplastycznych materiałów (PVC) służy do uszczelniania zarówno przerw roboczych, jak i dylatacyjnych. Najczęściej stosowana jest podczas uszczelniania przerw roboczych między stropem, płytami fundamentowymi a powierzchnią ścian.
Blachy szczelinowe
Blacha uszczelniająca jest jednym bardzo skutecznym systemem hydroizolacyjnym. Ma za zadanie pewnie uszczelniać przerwy na styku płyta-ściana, ściana-płyta. Wymusza oraz uszczelnia rysy w płytach i ścianach fundamentowych. Blacha uszczelniająca stosowana jest jako wodoszczelne zabezpieczenie w konstrukcjach betonowych i żelbetowych.
Podsumowanie
Przerwy robocze mogą wpłynąć na jakość betonu, szczególnie w przypadku, gdy czas przerwy jest zbyt długi. Wówczas beton może zacząć twardnieć, co może prowadzić do osłabienia spójności i wytrzymałości końcowego produktu. Dlatego ważne jest, aby kontrolować czas przerw roboczych oraz starać się je minimalizować.